مهدی جان(عج)خون مظلوم تو را می خواند

ای رخت مهر دل افروز همه           وی ز شفقت شده دلسوز همه

حسن تو عاشقی آموز همه          بی تو چون شام سیه روز همه

ما از آن شمع جهان افروزیم           که ز هجران رخت می سوزیم

ما که لب تشنه دیدار توایم            همه نادیده  خریدار تو ایم

نه خریدار گرفتار تو ایم                  نه گرفتار که بیمار تو ایم

ای خوش آن روز که رخ بنمایی        دل و جان همه را بربایی

چشم ماحلقه صفت شام  و سحر**هست با فکر تو پیوسته به در

همچو یعقوب ز هجران پسر            این نوشتیم ز خوناب  جگر

کی فروزنده تر از ماه بیا                 یوسف فاطمه از چاه در ا

خون مظلوم تو را می خواند             آه محروم ترا می خواند

اشک معصوم ترا می خواند              قلب مغموم ترا میخواند

تو گشایندهء مشکلهایی                تو شفا بخش همه دلهایی

دادگاه تو به پا گردد کی؟               حق مظلوم ادا گردد کی؟

خصم محکوم فنا گردد کی؟          قامت ظلم دو تا گردد کی؟

تا به کی فاطمه گوید پسرم ؟       تا کی اسلام بگوید پدرم؟

خون رخسار رسول دو سرا              فرق بشکافتهء شیر خدا

ناله های شب تار زهرا                    پرچم سرخ شه کرب و بلا

همه گویند بیا مهدی جان                بشنو ناله ما مهدی جان

تیر باران تن مظلوم حسن              از دل خاک بصد شور و  محن

با تو دارد همه دم روی سخن          کی چراغ دل خوبان زمن

بگشا دیدهء از خون تر را                بنگر فلب من و مادر را

مامت ای منتقم ثارالله                 همچنان ماه شب آخر ماه

چهره پنهان کند از دیدهء شاه         تا به رویش نکند شاه نگاه

چه کسی دیده که با حال پریش      رو بگیرد زنی از شوهر خویش

با خدا گفت که ای دادگرم             من که محروم ز ارث پدرم

من که دل خسته ز داغ پسرم       من که آزرده ز دیوار و درم

حق ندارم که کنم ناله ز جان        حال لطفی کن و مرگم برسان

خیز با نغمهء مادر مادر                   روی کن در حرم پیغمبر

از دل خاک تن آن دو نفر                 بدر آرو بگو با دیدهء تر

که شما از چه بهم پیوستید           پهلوی مادر من بشکستید